Filmy na podstawie sztuki

Nowa uczennica Cady Heron zostaje powitana na szczycie społecznego łańcucha pokarmowego przez elitarną grupę popularnych dziewcząt zwanych "The Plastics", rządzonych przez przebiegłą Reginę George i jej sługusy Gretchen i Karen. Jednak gdy Cady popełnia poważny błąd i zakochuje się w byłym chłopaku Reginy, Aaronie Samuelsie, staje się ofiarą na celowniku Reginy. Cady, z pomocą swoich wyrzutków, przyjaciół Janis i Damiana, postanawia pokonać największego drapieżnika grupy, musi nauczyć się, jak pozostać wierną sobie, przemierzając najbardziej zaciekłą dżunglę ze wszystkich: szkołę średnią.

Fran (Daisy Ridley) jest przykładem typowej introwertyczki. Mieszka sama, stroni od ludzi, mimo że w pracy jest na nich poniekąd skazana, a jakiekolwiek głębsze relacje napawają ją autentycznym przerażeniem. Do bólu uporządkowane życie kobiety wypełnia monotonia, a każdy dzień wygląda dokładnie tak samo. Śniadanie, kilka godzin spędzonych w biurze przed monitorem, powrót do domu, kolacja i sen. Tyle że tak naprawdę nikt nie wie, o czym Fran przez cały ten czas rozmyśla. Sposób na pokonanie codziennej nudy ma dość oryginalny, a jest nim snucie fantazji na temat tego, w jakich okolicznościach mogłaby umrzeć. Od zwykłego wypadku samochodowego przez bardziej fantazyjne, a zarazem brutalne zdarzenia, jak chociażby uduszenie przez węża. Z tych makabrycznych rozmyślań bohaterkę wybija nowy kolega z pracy, Robert (Dave Merheje), który, ku jej zdziwieniu, nie tylko interesuje się Fran, ale w końcu postanawia zaprosić ją do kina.

Spotykanie dwójki młodych członków zwaśnionych rodzin kończy się zakazaną miłością.

Antonio Salieri jest jednym z najbardziej cenionych kompozytorów swoich czasów, pozostaje jednak artystą, w twórczości którego brakuje iskry geniuszu. Gdy poznaje młodziutkiego Wolfganga Amadeusza Mozarta, od razu wywiązuje się pomiędzy nimi rodzaj rywalizacji. Szybko pojawia się nienawiść do konkurenta, zazdrość czyniąca z Salieriego potwora. Jednak to właśnie w postaci Salieriego tkwi iskra tragizmu. Kompozytor w przewrotny sposób utożsamia uczucia widzów, spośród których wszyscy chyba mają wielkie marzenia, które okazują się nie do spełnienia. Poza tym to Salieri opowiada całą historię, to jego głos słyszymy zza kadru. Mozart zaś pozostaje niejako z boku jako niedościgły ideał.

W latach 30. w Paryżu. Madeleine Verdier (Nadia Tereszkiewicz), młoda i ładna aktorka bez grosza przy duszy, bez talentu, zostaje oskarżona o zabójstwo znanego producenta. Z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki Pauline (Rebecca Marder), młodej bezrobotnej prawniczki, udowadnia swoją samoobronę i zostaje uniewinniona. Potem zaczyna się nowe życie, pełne chwały i sukcesu, aż prawda wychodzi na jaw...

Błyskotliwa, romantyczna i zarazem niebezpieczna historia miłosna o przypadkowych spotkaniach, niespodziewanych i gwałtownych namiętnościach, pociągu i zwykłych zdradach. Bliżej, stanowiący adaptację nagrodzonej sztuki teatralnej Patricka Marbera, jest historią czwórki nieznajomych, których losy przypadkowo splatają się ze sobą.

W jarmarcznej scenerii różowych faflamingów, marmurowych fontann i plastikowych palemek spotykają się Gnomeo i Julia i zakochują się w sobie po czubki uszu, a raczej krasnalich czapek. Jednak na drodze ich uczucia staje odwieczny konflikt – wywodzą się z wrogich sobie domostw – Montekich i Kapuletów. Czy miłość pokona wszelkie przeszkody?

Pisarz Jabez Stone cierpi na chroniczny brak sukcesów. Mieszka w małym mieszkanku, nikt nie chce wydać jego powieści, a kontakty z kobietami to pasmo porażek. Kiedy jeden ze znajomych pisarzy sprzedaje prawa do kolejnej książki za 190 tysięcy dolarów, zdesperowany Jabez obiecuje w zamian za sukces oddać duszę diabłu. Zgodnie z hasłem "mówisz – masz" w chwilę po tym do drzwi pisarza-nieudacznika puka... diabeł. Nawiasem mówiąc, diabeł o bardzo specyficznej powierzchowności. Szybko finalizują kontrakt – przez dziesięć lat Jabez będzie pławił się w blasku sławy i w luksusie, a później zapłaci za to swoją duszą. No i faktycznie – jego powieści zaczynają sprzedawać się jak ciepłe bułeczki, na koncie przybywa zer, a życie erotyczne rusza pełną parą. Dziesięć lat mija niepostrzeżenie...

Przed sądem staje oskarżony o zabójstwo Latynos. Jego wina jest oczywista. Osądzić go może tylko społeczeństwo, reprezentowane przez 12 ławników, którzy rozpoczynają naradę. Czy wina oskarżonego jest naprawdę taka oczywista? Czy może nam wygodniej jest nie myśleć i ślepo podążać krótszą drogą znakowaną stereotypami i uprzedzeniami. Wśród tych 12 sprawiedliwych znajdzie się jeden, któremu droga na około wydaje się słuszniejsza i stara się przekonać innych, by pochylili się nad losem człowieka i oddali mu prawo do sprawiedliwego osądu. Czy moralność i człowieczeństwo znajdą więcej sprzymierzeńców?